ความรัก 10 มิติ ตอน เหตุที่คนอยากไปแต่งงาน 2 อย่าง : สมณะโพธิรักษ์

สื่อธรรมะพ่อครู(ความรัก 10 มิติ) ตอน เหตุที่คนอยากไปแต่งงาน 2 อย่าง

ถาม  : ถ้าเราจะตั้งจิตเป็นโสดตลอดไปเราจะตั้งจิตของเราอย่างไร
พ่อครูว่า..จะไปยากอะไร? ก็อย่าไปแต่งงาน อย่าไปเผลอไปรักผู้ชายอย่าไปเผลอไปรักผู้หญิงเท่านั้นแหละ กระเทยไม่พูดก็ 2 อย่างเท่านั้น

ถาม  :  จะตั้งจิตอย่างไรให้เป็นถึงชาติต่อๆไป
พ่อครูว่า..คุณทำในชาตินี้ให้ได้ตลอดก็ล้างกิเลสอยากแต่งงาน
1.กิเลสราคะทำให้ไปแต่งงาน
2.หลงไปกับโลกที่เขาหลอกว่าต้องแต่งงาน เดี๋ยวแก่ไม่มีใครดูแล นี่พูดให้โก้ๆกลบเรื่องกาม ที่แฝงอยู่ แล้วก็อ้างแต่งงานเป็นเพื่อนกัน สร้างสังคม อ้างไปสารพัดแต่มันแฝงกามลึกๆ
คนไม่ต้องเป็นคู่ไม่ต้องไปแต่งงาน เป็นเพื่อนกันโดยไมต้องเป็นคู่แต่งงานต้องเสพกาม เป็นเพื่อนกันผู้ชายผู้หญิงเป็นเพื่อนทำงานกันโดยไม่ต้องมีอาการกามได้หรือไม่? …
คุณไม่ต้องเสพกามเลย เป็นเพื่อนผู้ชายผู้หญิงไป มีเยอะไป

พูดอันนี้ให้ฟัง อาตมามีชีวิตมา คนเข้าใจว่าอาตมาคบเพื่อนผู้หญิง แล้วคนแวดล้อมคนทั้งตัวผู้หญิงเองไปคิดว่าอาตมาไปจีบเขา ทั้งที่อาตมาไม่ได้ไปรักเขา แต่คนเข้าใจไม่ได้ ตอนนั้นอาตมาก็ไม่เข้าใจ เพื่อนผู้หญิงนึกว่าอาตมารักเชิงกาม แต่ก่อนอาตมาไม่เข้าใจ แต่เดี๋ยวนี้รู้ว่าใจเราไม่ได้ไปรักทางเพศกับเพื่อนผู้หญิง คุยกันสนิทสนม ไปมาหาสู่จนคนเข้าใจว่าไปจีบ แต่ที่จริงไม่ใช่เลยไม่มีจิตทางกาม

การตั้งจิตเป็นโสดดี พระพุทธเจ้าบอกไว้ว่า ผู้ตั้งตนเป็นความโสดเขาเรียกกันว่าเป็นบัณฑิต ผู้ฝักใฝ่ในเมถุนย่อมเศร้าหมอง ศึกษาให้ดีอย่างมีปัญญา ถ้ามีปัญญาแล้วจะเข้าใจ มีพลังไม่ไปหลงอย่างนั้น

โสดดีหรือมีคู่ : แสงอรุณ สังคมศิลป์

แสงอรุณ สังคมศิลป์

นางสาวแสงอรุณ สังคมศิลป์ ชื่อเล่น ต้นหลิว เพศ หญิง อายุ 37 ปี สังกัดที่บำเพ็ญ สวนป่านาบุญ1 คู่ (แต่งงาน) ยินดีประพฤติพรหมจรรย์ รู้จักและปฏิบัติตามหลักแพทย์วิถีธรรมมาแล้ว 5 ปี

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร
แต่งงานคือการหาคนดี ๆ มาอยู่ด้วยกัน มาช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ดูแลกันยามเจ็บป่วย แก่เฒ่า
หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
การแต่งงานแท้ที่จริง เราไม่ได้รักเขา เรารักตัวเอง อยากให้เขาทำให้ได้ดั่งใจเรา พอเขาทำไม่ได้ดั่งใจเราก็เป็นทุกข์
มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
แต่งงานก่อนมาพบแพทย์วิถีธรรม เมื่อได้ฟังธรรมะจากอาจารย์ ก็ยินดีประพฤติพรหมจรรย์กับพ่อบ้าน อยู่กันแบบเพื่อน ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะต้องมาทำอย่างเรา แม้เราจะทำสิ่งดี เขาจะทำหรือไม่ก็ได้ เขาทำดีก็เป็นกุศลของเขา เขาทำไม่ดีก็อกุศลของเขา หน้าที่เราตอนนี้คือพากเพียรลดละเลิกกิเลสให้ได้ วันหนึ่งหากเราทำได้จริง ก็จะเป็นพลังแม่เหล็กดึงเขามาทำสิ่งดีแบบโลกุตระ ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้าหรือชาติอื่น ๆ สืบไป

โสดดีหรือมีคู่ : สุวรรณา ทิพวรรณ

สุวรรณา ทิพวรรณ

น.ส สุวรรณา ทิพวรรณ ชื่อเล่น อร ชื่อทางธรรม ร้อยเรือนธรรม เพศ หญิง อายุ 53 ปี สังกัดที่บำเพ็ญ สวนป่านาบุญ9 หย่าร้าง รู้จักแพทย์วิถีธรรมมาแล้ว 7 ปี

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร
ก่อนมาพบแพทย์วิถีธรรมก็ได้ทราบว่า การเป็นโสดเป็นสุข อิสระอย่างยิ่ง เนื่องจากแต่งงานได้พบกับความพลัดพรากในครอบครัวไม่ได้อยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวตนเองดูแลตนเองมาตลอดเมื่อมีคู่อยู่ต้องบริการให้ตลอดจนเกิดความเบื่อหน่าย หลังพบธรรมะว่าการมีคู่นั้นลำบากหนักหนา
หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
เมื่อพบแพทย์วิถีธรรมมีความต้องการออกจากคนคู่และออกจากกามเมถุนจากท่านอาจารย์หมอเขียวสอนเรื่องโสดดีหรือมีคู่และได้ทำสื่อให้คู่ได้ศึกษาเพื่อลดละเลิกกามเมถุน
มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
มีการตั้งจิตว่าจะไม่มีคู่อีกแล้ว ประพฤติพรหมจรรย์

 

โสดดีหรือมีคู่ : วณิชชา จันทร์จรัสวัฒนา

วณิชชา จันทร์จรัสวัฒนา

นางวณิชชา จันทร์จรัสวัฒนา ชื่อเล่น เล็กมหาชัย ชื่อทางธรรม ใยใบบุญ เพศ หญิง อายุ 61 ปี สมรส แต่งงานมีบุตร 3 คน หญิง 1 คน ชาย 2 คน รู้จักแพทย์วิถีธรรมมาแล้ว 9 ปี

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?
ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นว่าอยากมีครอบครัว แต่งงานมีลูก แล้วชีวิตจะสมบูรณ์ มีความสุขอย่างแท้จริง
หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
หลังพบแพทย์วิถีธรรมได้บำเพ็ญบุญเข้าจิตอาสา ถือศีล เรียนธรรมะกับสัตบุรุษอาจารย์หมอเขียวทำให้รู้ว่าใช้หนี้กันไปเข้าใจเรื่องกรรม อยู่กันแบบพรหม เป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้องกันไป
มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
บำเพ็ญบุญ ตั้งศีล คบและเคารพมิตรดีไม่โทษใคร ใจไร้ทุกข์ ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ

ตอบคำถาม : ทำไมไม่แต่งงาน คนบนโลกนี้ฟ้าไม่ได้ส่งให้คนเกิดมาเป็นโสดนะ ?

ตอบคำถาม:เพื่อนถามว่าทำไมไม่แต่งงาน คนบนโลกนี้ฟ้าไม่ได้ส่งให้คนเกิดมาเป็นโสดนะ ?

คำถาม : การเป็นโสด สุขหรือทุกข์คะ เพื่อนถามว่าทำไมถึงไม่แต่งงาน คนบนโลกนี้ฟ้าไม่ได้ส่งให้มาเกิดเป็นคนโสดนะ เพื่อนบอกหนูก็เลยอยากรู้ค่ะ อาจารย์ช่วยอธิบายเรื่องคนโสดกับคนคู่ให้ฟังหน่อยค่ะ

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่าบัณฑิตพึงประพฤติตนเป็นโสด ส่วนคนโง่ฝักใฝ่ในคู่ครองในเมถุนย่อมเศร้าหมอง ท่านก็บอกว่ามีรักร้อยทุกข์ร้อย มีรักสิบทุกข์สิบ มีรักหนึ่งทุกข์หนึ่ง ไม่รักเลยไม่ทุกข์เลยท่านก็ว่าอย่างนี้ ท่านก็บอกมีลูกมีผัวมีเมียมีทรัพย์สมบัติเหมือนบ่วงเหมือนโซ่เหมือนเชือกมัดแขนมัดขา มัดๆและมัด มันทุกข์ ท่านก็เลยย้ำบัณฑิตพึงประพฤติตนเป็นโสดคนฉลาด ส่วนคนโง่ฝักใฝ่ในคู่ครองในเมถุนย่อมเศร้าหมอง

ทำไมท่านว่าอย่างนั้นพอผมปฏิบัติธรรมตามพระพุทธเจ้าถึงได้เข้าใจ แต่ก่อนก็อยากมีผัวมีเมียมีลูกเหมือนคนอื่นเขานั่นแหละ พอปฏิบัติตามพระพุทธเจ้าชัดแล้วๆอยู่เป็นโสดดีกว่า มีความสุขดี เป็นโสดดีกว่า แต่ใครพลาดแล้วมีคู่มีครองแล้วก็แล้วไป ช่วยเหลือกันไปใช้เวรใช้กรรมไปซักวันมันก็จะหมดไม่ชาตินี้ก็ชาติต่อไปก็คงจะหมดเวรหมดกรรมอยู่หรอก ใช้ไปหมดไปมันก็จะเบาไป มันมีทุกข์อยู่สองอย่างหลักๆที่คนไม่รู้ ฟันธงเลยนะ เขาหลอกกันว่าเป็นสุขคือหนึ่ง สมสู่เขาหลอกกันว่าเป็นสุข แท้จริงมันเป็นทุกข์ สองคนมาอยู่ด้วยกันเขาหลอกว่าเป็นสุขที่ว่ามาอยู่เป็นครอบครัวเดียวกัน แท้จริงมันเป็นทุกข์

เรื่องแรกเลยไม่ต้องอ้อมค้อมเลย การสมสู่กันมันเป็นทุกข์อย่างไร การสมสู่กันตั้งแต่อยากสมสู่แล้วเขาจะกิละดั่งได้ยินมาเอสะคนนั้นคนนี้ว่ามาหนังสือพิมพ์ว่ามาสื่อนั้นสื่อนี้ว่ามาว่าเสพแบบนี้จะเป็นสุขๆ เสพคนคู่จะเป็นสุข เสพท่านั้นท่านี้จะเป็นสุขขนาดนั้นเลยนะ ทำแบบนั้นแบบนี้เสพหลายๆคน คนนั้นคนนี้เป็นสุข มันบ้าๆบอๆไปเรื่อย เดี๋ยวนี้ยิ่งเยอะเกลื่อนไปเลยแหละเละเทะไปหมดแหละ เดี๋ยวนี้เสพเด็กจะเป็นสุขเสพลูก เสพเต้าจะเป็นสุข เวรกรรม

วันก่อนเมืองนึงเขาเอาลูกไปขายให้อีกคนนึงอายุห้าขวบ หรือแปดขวบนี่แหละ เขาก็เอาลูกไปใ้ห้แต่งงานกันนี่แหละ มันมีประเทศนึงซึ่งบอกว่าแต่งงานกับเด็กได้ เสร็จแล้วก็สมสู่เด็กจนเด็กตายเลย ไม่กี่วันตายเลยวันเดียวมั้ง แต่งงานวันเดียวเด็กตายเลย แล้วก็กฏหมายก็ไม่เอาผิด เพราะบอกว่าถือว่าเป็นเรื่องของครอบครัวเขา กฏหมายประเทศนั้นตายๆอย่ามาใช้กับประเทศไทยเด้อ ขอเถอะคุณจะใช้ประเทศไหนก็ใช้ไปเถอะ แต่มันก็ไม่ควรจะใช้ในโลกหรอกน่ากลัว
วันก่อนแม่เด็กคนนึงเอาเด็กห้าขวบไปขายให้คนอื่นเฉยเลยให้สมสู่ แม่ติดยาบ้า เลวจริงๆเลย มันเป็นเรื่องอุปทาน เป็นเรื่องหลอกกลายเป็นเรื่องยึดมั่นถือมั่นเป็นเรื่องมอมเมากันว่า ถ้าเสพแบบนั้นจะเป็นสุข เสพแบบนี้จะเป็นสุข พอว่ามาๆแล้วใจคนนั้นสร้างความรู้สึกสุขนั้นตาม สร้างว่าถ้าได้ทำแบบนั้นจะเป็นสุขตาม หลงเชื่อแล้วก็สังขารสร้างตามได้เสพแบบนี้จะเป็นสุข แล้วสังขารจะสำเร็จมันสร้างความรู้สึกสุขขึ้นมาในใจจนสำเร็จ แล้วก็เกิดความอยากขึ้นมาสิทีนี้ หลงเชื่อร้อยเปอร์เซ็นว่าได้เสพจะต้องเป็นสุขแน่ๆ

พอสร้างขึ้นมาสำเร็จก็เอสะ แสวงหามาเสพอีกสิ มันก็กิเลสเหมือนกันทุกตัวนั่นแหละ มันสร้างขึ้นมาว่าได้เสพแบบนั้นจะเป็นสุขมันก็อันเดียวกัน ได้กินอาหารรสจัดๆจะเป็นสุข ก็อันเดียวกัน ทุกเรื่องมันเหมือนกันหมด ถ้าเข้าใจเรื่องอาหารเรื่องเดียวจะเข้าใจทุกเรื่องหมดเลย ผมถึงอธิบายเรื่องอาหารละเอียดๆ ท่านจะเข้าใจทุกเรื่องเลย ล้างกิเลสอันนึงเป็นอันอื่นก็เหมือนกันหมด การสมสู่คนคู่ก็เหมือนกันมันไม่ได้เป็นสุขหรอก แท้จริงเวลาเราอยากเสพเราหลงว่าได้เสพเป็นสุขเราจะอยากเสพ ในขณะที่อยากเสพในมันจะไม่โปร่งไม่โล่งไม่สบายอึดอัดกดดันนั่นแหละ มันทุกข์ทรมานอุปายาส โสกะปริเทวะทุกข์โทมนัสอุปายาส ถ้าเราได้สร้างความรู้สึกว่าถ้าได้เสพกามเรื่องผู้ชายผู้หญิงจะเป็นสุข เวลาไม่ได้ยังไม่ทันได้เสพมันก็จะไม่โล่งไม่โปร่งไม่สบายกิเลสมันจะดิ้น มันเอาพลังเราไปดิ้นสร้างทุกข์ให้เรา ดิ้นพรากอยู่อย่างนั้น เสร็จแล้วก็พยายามแสวงหามาเสพจะเสพตัวเองก็ได้ก็คือสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง หรือว่าจะไปสมสู่คนอื่นก็แล้วแต่ คราวนี้พอสร้างความรู้สึกอันนี้ขึ้นมาก็ไปเอามาสมสู่ให้สมใจตัวเอง เดี๋ยวนี้ยิ่งมีเครื่องมืออะไรด้วยผมไม่เคยศึกษาจริงๆ ไม่เคยคิดในชีวิตว่ามันจะมีนะ เสร็จแล้วเขาก็มาเล่าให้ฟังอย่างนั้นอย่างนี้ เอาเน็ตเอาอะไรมาให้ดูมาให้ศึกษา ไอ้หยา! เราว่ามันบ้าๆบอๆ ขนาดนี้เลยหรอ มีเครื่องมือมาเสพอะไรก็ไม่รู้ ผู้หญิงก็ทำอวัยวะเพศผู้ชาย ผู้ชายก็ทำอวัยวะเพศผู้หญิงมาเสพ มันก็บ้าๆบอๆไปหมด มันก็ปรุงกันไปอย่างนั้นแหละ ปรุงโฆษณาขายโฆษณายั่วเย้ามอมเมากัน ทีนี้พออยากเสพแล้วมไม่ได้เสพใจมันก็เป็นทุกข์ดิ้นๆ มันไม่โปร่งไม่โล่งไม่สบาย เสร็จแล้วก็ไปเสพสมใจ พอไปเสพสมใจ ก็เหมือนที่เล่าให้พี่น้องฟังเอาความลึกซึ้งอันนี้ก่อนก่อนจะอธิบายทางโลกๆ พลังงานในการสร้างความรู้สึกสุขนั้น จ่ายพลังอย่างมากเลย เหมือนกันกับเสพสุขทุกอัน เกิดกรดเกิดความร้อนขึ้นเกิดของเสียขึ้น อย่างมากบั่นทอนให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บและอายุสั้นทันทีเลย แล้วก็ไปเหนี่ยวนำให้คนอื่นอยากเสพตาม แล้วเขาก็เกิดโลกภัยไข้เจ็บและอายุสั้นตาม หรือไปฆ่าข่มขืนคนทำอะไรให้คนเดือดร้อนๆเป็นภัยตาม เราต้องรับวิบากนั้นด้วยเท่าไหร่ๆล่ะ สมสู่แค่ครั้งเดียวเท่านั้นนั่งรับวิบากไปเถอะ สังเกตุก็ได้ใครติดสมสู่จะติดสมสู่ตัวเองหรือสมสู่คู่ก็ตาม คุณสมสู่ไปหนึ่งสัปดาห์ หยุดหนึ่งสัปดาาห์นะ สัปดาห์ที่สมสู่ความซวยมันจะเข้ามาในชีวิตเยอะแยะไปหมดเลย ไม่ใช่แค่ร่างกายเจ็บป่วยนะ อันนี้มันกินพลังอยู่แล้ว จ่ายพลังอย่างมากเลยกินพลังอยู่แล้ว แต่มันจะมีความโชคร้ายอื่นๆเยอะไปหมดเลย ใครเป็นนักวิทยาศาสตร์สังเกตุสิ ผมสังเกตุจนหมดสงสัยและ สัปดาห์ไหนที่เราไม่สมสู่ถือศีลแปดฝึกเพิ่มศีลขึ้นไปจากศีลห้ายังสมสู่ตัวเองสมสู่คนอื่นอยู่ก็ไม่ต้องสมสู่ใครเลย เพิ่มเป็นศีลแปด อพรหมจริยาจากกาเมสุมิจฉาจาราจะได้เป็นบางวันก็เอา หรือจะได้ถาวรก็ยิ่งเป็นบุญมหาศาล พอสัปดาห์ที่ไม่สมสู่นะความเป็นมงคลเข้ามาในชีวิตเยอะไปหมดเลยพลังเต็ม พระพุทธเจ้าตรัสว่าการสมสู่การเมถุนย่อมเศร้าหมอง คุณไปเสพสุขแปบเดียวที่เหลือมันจะหมองทันที เพราะมันสั่งสมเป็นวิบากบาปจากนั้นมันจะหมองสังเกตุสิ ไม่เชื่อใครคิดว่าสมสู่มันเป็นสุขมากๆไม่เชื่อเอาเลยคุณก็สมสู่กันทั้งวันทั้งคืนนั่นแหละ ไม่ต้องไปไหนหรอกวันๆสมสู่ไม่ต้องทำอะไรหรอก เดี๋ยวก็รู้ว่าเป็นยังไง มันก็จะหมองๆๆหมองมีแต่หมองมีแต่ทุกข์ ไม่ได้เป็นสุขจริงนะ ถ้าเป็นสุขจริงมันต้องสุขตลอดสิ ใช่ไหม มันสุขไม่จริง มันสุขหลอกมันมีแต่หมอง มันทำลายอย่างมากเลย

ฮ่องเต้ไม่มีใครอายุยืนซักคนเพราะมีสนมเยอะ ของกินอร่อยก็เยอะ สนมก็เยอะ สมสู่แหลกฮ่องเต้แล้วคนจะมาเป็นฮ่องเต้ต้องเป็นคนแข็งแรงนะ คนจะเป็นฮ่องเต้นี่กว่าจะขึ้นมาได้นี่มันไม่ได้ซื้อเสียงขึ้นมานะไม่มีนะฮ่องเต้ซื้อเสียงไม่มีนะ ต้องรบเก่งนะต้องแกร่งนะ แกร่งจนคนไม่กล้า ใครก็ไม่กล้าหือเพราะสุดยอดฝีมือ แกร่งที่สุดของเมืองจีน คิดดูเอาเองแล้วกัน เมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก คุณคิดเอาเองแล้วกันว่าฝีมือด้านร่างกายจะแกร่งขนาดไหน ถึงจะไปเป็นฮ่องเต้ได้ แกร่งสุดๆขนาดนั้นไม่มีใครปะทะฝีมือเลยขนาดนั้นนะ เสร็จแล้วก็มีสนมเยอะ อายุส่วนใหญ่ไม่เกิดสี่สิบซักคน ตายหมดสามสิบสี่สิบ สามสิบกว่าๆตายกันทั้งนั้นน่ะ ส่วนใหญ่เฉลี่ยไม่เกินสี่สิบปี คุณไปเก็บข้อมูลได้ ฮ่องเต้ไม่ได้มีอายุยืนนะ ทั้งๆที่มีหมอที่สุดยอดนะ หมอจีนนี่ก็สุดยอดหมอ คัดสุดยอดหมอ สุดยอดยามา แต่ก็สู้กามไม่ได้ กามมันเชือดลบยาทิ้งหมดเลย มันกินพลังมาก สมสู่กินพลังมาก กินปัญญาด้วย ยิ่งสมสู่ยิ่งโง่ กินความสุข ความสุขหายไปหมดเลย สลายไปหมดลบไปหมดเลย มันทำลายหมดก็เหลือแต่ทุกข์แต่เศร้าหมองอยู่นั่นแหละ

จริงๆแล้วการสมสู่มันไม่สุขอะไรหรอก เวลาเราอยากสมสู่มากๆใจเป็นทุกข์ร่างกายจะผลิตพลังงานขึ้นมาอย่างมากทีนี้ จิตวิญญาณนั่นแหละสั่งให้ร่างกายผลิต เพื่อจะไปสมสู่ตามที่ต้องการ พอผลิตความต้องการอยากมากเกิดกรดเกิดความร้อนขึ้นมาอย่างมากโดยหลักวิทยาศาสตร์ สัญญาต้องดันออกทุกทิศทุกทางแล้วมันดันออกมากที่สุด มันดันออกทางอวัยวะเพศ เป็นช่องทางระบายที่ธรรมชาติของมัน ที่กิเลสเลือกว่ากิเลสกับสัญญาช่วยกัน มีกิเลสดันออกตรงนี้กิเลสก็เข้าไปร่วมไปปนตรงนี้มากๆออกทางอวัยวะเพศแล้วกันมันก็เลยดันเอากรดและความร้อนน่ะพิษน่ะออกทางอวัยวะเพศมาก พอดันออกทางอวัยวะเพศปุ๊บมันก็คันตึง อาการหลักคือคันกับตึง เพราะกรดและความร้อนสัญญาจะต้องสร้างความรู้สึกคันตึงขึ้นมาสร้างฮีสตามีนขึ้นมา มันจะคัน คันคนก็จะเกา คันแล้วมันก็จะตึงเพราะว่าเวลามันมีพิษสัญญาก็จะดูดน้ำไปดับพิษเหมือนกับเรากินอะไรเผ็ดๆแล้วมันออกมาทางน้ำมูกมันดูน้ำมูกมา สัญญาส่งน้ำมูกมาดับพวกเผ็ดๆ กินเผ็ดมากๆแล้วน้ำมูกไหลเคยมั้ยคล้ายๆอย่างนั้นอันเดียวกัน สัญญาก็ดูดน้ำมาดับพิษ ก็เหมือนกับบวมตึงที่ไหนๆที่มันมีพิษแล้วมันก็เป็นผื่นปื้นแดงคันนั่นแหละ อันเดียวกันกับเป็นผื่นคัน มันก็ดูดน้ำมาดับร้อนมันก็จะบวมๆตึงๆ พอคันตึงธรรมชาติของคนเขาจะเกา คันตึงเพื่อให้เราเกาเพื่อให้เสียดสีมันจะได้คลายกร้ามเนื้อ มันจะได้เส้นเลือดขยายจะได้ดันเอาพิษนั้นออก ต้องการเสียดสีต้องการ การเกา เกาเพื่อที่จะให้มันเกิดความร้อนขึ้น แล้วความร้อนที่เกิดขึ้นนั้นจะทำให้เส้นเลือดขยาดตัว เส้นเลือดขยายตัวจะได้ดันเอาพิษออกได้ เสียดสีเพื่อดันเอาพิษที่ตัวเองโง่หลงสร้างขึ้นมาออกเท่านั้นแหล่ะ ก็จะไปเสียดสีตัวเองเสียดสีคนอื่นก็ได้ ก็เพื่อที่จะให้เส้นเลือดมันขยายให้สัญญามันดันเอาพิษออกไปได้ที่หลงโง่สร้างมาทรมานตัวเอง พอเสียดสีมันก็จะลดพิษได้นิดนึง เพราะว่าเส้นเลือดขยายพลังที่เป็นพิษมันเคลื่อนออกได้

มันจะลดทุกข์มาได้นิดนึง เพราะสัญญาดันพิษออกได้ ลดอาการคันอาการตึงมาได้นิดนึง อาการคันอาการตึงที่ลดลงคนจะรู้สึกสบายขึ้น เขาก็รู้สึกเพราะเสียดสีนี่แหละมันเลยสบายขึ้น มันจะชอบความรู้สึกที่สบายขึ้นบ้าง คือทุกข์มันลดลงบ้าง จิตวิญญาณยิ่งสั่งเลยกิเลสกับจิตวิญญาณผสมกันยิ่งสั่งให้ร่างกายนั้นผลิตพลังงานขึ้นมาอย่างมากเพื่อไปเสียดสีมันจะได้ความรู้สึกสบายนั้น คราวนี้ก็ผลิตพลังงานขึ้นมาอย่างมาก พิษก็เกิดขึ้นอย่างมากทั่วตัวรวมทั้งที่อวัยวะเพศพิษยิ่งเกิดขึ้นอย่างมาเลยทีนี้ พอพิษเกิดขึ้นอย่างมากเป็นทวีคูณ คันตึงก็มากเป็นทวีคูณก็ต้องเร่งเสียดสีเพื่อที่จะระบายพิษออก ยิ่งเร่งเสียดสียิ่งต้องใช้พลังมากอาการคันตึงก็ยิ่งมาก มันจะเป็นสภาพคันตึงแล้วก็เสียดสีพยายามลดคันตึงลงไปแล้วคันตึงมากไปกว่าเดิมอีกลดความคันตึงลงมาคันตึงมากไปกว่าเดิมอีกลดมาได้นิดนึงคันตึงมากไปกว่าเดิมอีก มันจะเป็นสภาพอย่างนี้จนสุดท้ายพิษมากเต็มเลยทีนี้ พอพิษเยอะเต็มมันจะทำลายเซลล์ให้เสื่อมเป็นแย่มากๆแล้ว สัญญาบอกว่าอย่างนี้ตายแน่เซลล์พังหมดแน่ จิตวิญญาณสั่งให้กล้ามเนื้อเกร็งตัวบีบออก เกิดปฏิกิริยารีเฟล็กซ์เกร็งตัวบีบเอาของเหลวออกไป เขาส่งของเหลวไปซับๆพิษ ของเหลวก็เคลื่อนออกไปก็เหมือนเยี่ยวออกนั่นแหละ

คนที่ล้างจิตดีดีจะชัดเจนเลยอ่านอารมณ์ตัวเองอ่านความรู้สึกจะไม่มีความอร่อยเลยแม้น้อย ไม่มีความสุขเลยแม้น้อย คนที่ล้างจิตเป็นนะคนที่เข้าใจสัจจะอันนี้จะรู้เลยว่า เคลี่อนออกก็เหมือนเยี่ยวออก เหมือนถ่ายออก ขออภัยปวดอึก็เหมือนจุกๆนะมันเกร็งตัวบีบจะเอาอึออกอะ มันจุกๆแล้วก็ไปอึออกไปถ่ายออกแล้วมันก็คลาย ปวดเยี่ยวแล้วมันก็จุกๆใช่มั้ยแล้วก็ไปเยี่ยวออกมันก็คลาย ก็เหมือนกัน เหมือนมีน้ำมูกสั่งน้ำมูกออก พอมันคลายเราต้องจ่ายพลังอย่างมาก แต่คนที่รู้สึกอุปทานว่ามันเป็นสุข จะสุขอยู่สองตอน หนึ่งตอนคันมากขึ้นแล้วก็ลดลงเขารู้สึกมัน มันเหมือนเราคันตามากๆแล้วสีตาๆ คันหูมากๆสีหูๆ หรือมดกัดยุงกัดก็เกาๆ อาการอันเดียวกัน เพราะฉะนั้นถ้าคุณอยากได้อาการนั้นคุณจำเป็นต้องสมสู่คนให้มันยากทำไม คุณก็เอามดมากัดเอายุงมากัดแล้วก็เกาๆมันก็ได้แล้ว อาการคันอย่างนั้น ทั้งหมดมันคือทุกข์ไม่ใช่สุขใช่ไหม มันไม่ได้มีสุขเลยนะมีแต่คันตึงมากขึ้นก็ทุกข์มากขึ้นลดลงนิดนึงก็แค่ลดลงนิดนึง รู้สึกสบายนิดนึงแต่แท้จริงยังแช่อยู่ในทุกข์อยู่ ยังทุกข์อยู่เหมือนเก่านั่นแหล่ะ ไม่ได้มีสุขอะไรเลย แล้วก็มันก็บ้าๆบอๆ มันก็รู้สึกว่ามันๆหยุดไม่ได้ภาษาคนทั่วไป นี่แหล่ะที่หลงกัน แล้วจะไปสุขตรงไหนถ้าคนล้างกิเลสได้ แต่คนมันอุปาทานไงคนนั้นคนนี้ว่ามาแบบนี้แหละเป็นสุข

นี่แหล่ะสุขอันดับแรกคันมากขึ้นลดลงคันมากขึ้นลดลงนิดนึง อันนี้สองก็ไปหลงตรงที่จุกแล้วก็คลาย กร้ามเนื้อเกร็งตัวจุกบีบเอาของเหลวออก ที่เขาบอกไคลแม็กซ์ สุดยอดเป็นสุข ก็คือทุกข์แล้วก็ลดทุกข์ลง

แค่นั้นแหละ ที่เขาหลงเป็นสุขเพราะอะไรต้องแบบนี้ถึงจะเป็นสุขๆ ต้องสุดยอดแบบนี้ เขาก็หลงกันอยู่อย่างนี้ แท้จริงวิทยาศาสตร์มันเป็นอยู่แค่นี้ แต่ไสยศาสตร์มืดดำของกิเลสมันก็ปรุงว่าแบบนี้เป็นสุขๆ สุขที่ไหนมันทุกข์ชัดๆเลย พอเป็นแบบนี้มันสั่งสมเป็นวิบากบาปเรียบร้อยแล้ว ทีนี้เกิดของเสียอย่างมากในร่างกาย มันทำลายเซลล์ทันทีไม่มีพลังมาเลี้ยงชีวิตตัวเองบั่นทอนให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ อายุสั้น แล้วก็เทียวทำอยู่แบบนี้แหละซ้ำแล้วซ้ำอีกๆ มนุษย์หน้าโง่เสพซ้ำแล้วซ้ำอีกอยู่แค่นี้ ก็ซวยสิทีนี้มันก็ไปเหนี่ยวนำให้คนอื่นทำตามในโลกใบนี้ มันเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่หลงสุข ก็แบกนรกกันไปสิ สมสู่แต่ละครั้งความซวยก็เข้ามาในชีวิต ความซวยก็เข้ามาเรื่อยๆคุณนึกว่าคุณเสพคนเดียวมันจะไม่มีวิบากไม่ใช่นะ คุณเสพตัวคุณคนเดียวก็มีวิบาก แต่มันน้อยกว่าเสพคู่ เสพคู่มีวิบากกรรมเยอะกว่า เพราะมันสองคนทุกข์สองคนหลง แต่ถ้าคุณเสพคนเดียวก็ทุกข์คนเดียว แต่ทั้งหมดมันก็เหนี่ยวนำคนอื่นด้วย ก็รับนรกไป แต่มันไม่มีใครมาพูดอันนี้นะเพราะว่า หมอคนไหนก็ไม่กล้าพูดผมยังไม่เห็นหมอคนไหนพูดเลยนะ นอกจากไม่พูดนี่ส่งเสริมอีกต่างหาก ยาไวอากร้าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้อีกต่างหากนะว่ามันจะเป็นสุข ที่เขาไม่พูดเพราะเขาไม่มีญาณปัญญา เพราะเขาไม่ได้ปฏิบัติธรรมเหมือนผม ผมปฏิบัติธรรมจนหมดสงสัย ผมมีญาณปัญญาผมรู้มันคืออะไร แต่หมอไม่มีญาณปัญญาหมอยังติดสุขอันนั้นอยู่เลย คุณจะมาพูดยังไง คุณยังหลงอยู่เลย เขาพูดไม่ออกหรอกเพราะเขาไม่เข้าใจ เขาไม่รู้จริง แต่ผมปฏิบัติธรรมจนหมดสงสัยมันก็แค่นี้ปฏิบัติธรรมมันจะมีญาณปัญญารู้ความจริงตามความเป็นจริง แล้วมันจะไม่ติดพวกนี้ เขาก็สบาย ทีนี้พอเขาไม่รู้เขาก็ส่งเสริมกันอยู่นั่นแหละ

ก็เกิดทุกข์เกิดภัยขึ้นทุกวันนี้ถึงได้เกิดฆ่าข่มขืน ถึงได้เกิดปัญหาอย่างที่ว่ามานี่ เดี๋ยวก็ไปข่มขืนเด็กข่มขืนผู้ใหญ่ ข่มขืนคนแก่ ไม่ไว้หน้านะเดี๋ยวนี้ เวลาหน้ามืดมาคุณอย่าคิดว่าคนตาบอดมันจะรอดนะ ตาบอดข้างนึงแขนขาดข้างนึง มันยังถูกข่มขืนเลยนะ อย่าเชียวนะไอกิเลสเวลามันปรุงขึ้นมานี่นะว่าได้เสพจะเป็นสุข มันจะมืดบอดเลยนะ มันจะงามหมดเลยนะ อย่าคิดว่าขี้เหล่แล้วจะรอดนะ นี่คือสัจจะ จริงๆครูบาอาจารย์ก็ยืนยัน เคยเห็นไหมพวกปัญญาอ่อนบ้าๆบอๆ เก็บอะไรกินในถังขยะมันตั้งท้องเฉยเลยนะ แล้วไม่มีพ่อด้วยไม่รู้ใครเป็นพ่อ พวกนี้อย่าประมาท ถ้าเรารู้อันนี้จะทำยังไง เราก็ลดละสิ เอาล่ะบางคนยังมีกิเลสอยู่ ใครไม่ต้องเสพไม่ต้องสมสู่ได้น่ะดี มีปัญญาฟังอันนี้ก็ตัดรอบได้เลยบุญมหาศาลเลย สาธุ นั่นแหละสุดยอดแห่งบุญที่ไม่ติดไม่ยึดอันนี้แหละคุณจะเห็นความเป็นมงคลจะเหนี่ยวนำให้คนอื่นทำตามด้วย คุณหลุดได้บุญมหาศาล ใครหลุดไม่ได้มันยังมีอุปาทานยังมีกิเลสอยู่ อุปาทานมีจริงความรู้สึกสุข วิญญาณบาปนั้นยังอยู่ วิญญาณสุขลวงยังอยู่ แล้วมันอดไม่ได้ คุณก็ลดเอา ลดให้น้อยลงอย่าไปหมดมุ่นมากไป ที่สำคัญที่สุดอย่าไปผิดผัวเขาเมียใคร ลูกใครนี่ห้ามเด็ดขาด อย่าไปทำมันบาปแรง แม้ใครไม่เห็นแม้ใครไม่รู้ก็บาป บาปแรงด้วยนะ จะบอกให้บาปคืออะไรรู้ไหม ที่คุณซ่อนไม่ให้ใครรู้ จิตวิญญาณที่ซ่อนความสุขไม่ให้ใครรู้มันจะไปเหนี่ยวนำให้คนอื่นทำตามๆ ทำชั่วแล้วก็ซ่อนไม่ให้ใครรู้เป็นสุข คนก็ทำชั่วไปหมดๆ คุณนั่งรับวิบากเอา อย่าไปผิดผัวเขาเมียใครลูกใครร้ายที่สุดอย่าไปทำ ถ้าใครพลาดไปทำแล้วเลิกซะ อย่าทำอีก บางทีมันก็มีวิบากมีกิเลส รู้ตัวปุ๊บหยุดเลย มีกิเลสมากก็ผัวเดียวเมียเดียวก็พอแล้ว แค่นั้นก็บาปมากแล้ว ก็พอบำเรอไป พอให้มันลดทุกข์ลดอยากไปได้บ้างเพราะเรายังเลิกไม่ได้ อย่าไปเกินนั้น พระพุทธเจ้ารู้ว่าเกินนั้นน่ะนรกแรง มันทุกข์แรงแม้ใครจะไม่เห็นคุณในชาตินี้ แต่ว่าทั้งเป็นและทั้งตายนั่นแหละ มันจะสร้างเรื่องสร้างราวต่างๆให้คุณทุกข์สารพัดเรื่อง ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ

เชื่อไหมในสมัยพุทธกาล มีภิกษุณีท่านหนึ่ง ก่อนที่จะบรรลุเป็นพระอรหันต์ ท่านเคยไปผิดศีลข้อ 3 และเมื่อท่านได้มาเกิดในยุคของพระพุทธเจ้า ท่านก็โดนสามีทิ้งไปถึง 3 ครั้ง ท่านมีลูกเศรษฐี มีหน้าตาสวยงาม ได้ไปแต่งงานกับคนรวย แต่งไปไม่ถึง 3 วัน ก็ถูกทิ้ง ต่อมาไปแต่งงานกับคนฐานะปานกลาง ก็ถูกทิ้ง จากนั้นพ่อแม่จึงบอกให้แต่งงานกับคนจนขอทาน เหมือนให้เขาได้รู้สึกตกถังข้าวสาร จะได้ไม่ต้องถูกทิ้ง สุดท้ายแต่งงานไปไม่กี่วัน ก็ถูกทิ้งเช่นเคย ขนาดท่านปรนนิบัติทำดีทุกอย่าง ขอทานก็ไม่เอา ท่านก็แสนสุดช้ำใจ สุดท้ายได้พบพระพุทธเจ้า จึงตัดสินใจบวชจนบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ ท่านระลึกย้อนภพชาติ พบว่าชาติหนึ่งท่านได้เคยเกิดเป็นนายช่างทอง และไปผิดเมียผู้อื่นมา สุดท้ายต้องไปเกิดเป็นสัตว์ เป็นวัว เป็นควาย เป็นหมู ครั้นไปเกิดเป็นตัวเมีย ก็ต้องโดนตัวผู้กระทำชำเราข่มขืนจนอวัยวะเพศฉีกขาด จนติดเชื้อเข้าไปและก็เน่าๆตั้งไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ พอได้ไปเกิดเป็นตัวผู้ก็ต้องถูกตอนและกรีดอวัยวะเพศอยู่อย่างนั้น

การไปผิดศีลผิดธรรม มันมีวิบากมากนะ เพราะไปเหนี่ยวนำให้คนอื่นทำตาม ต้องตกนรก พอกระทำผิด สามีหรือภรรยาเขามารู้ ก็มาฆ่ามาแทงกัน หรือทำให้คนอื่นเสียอกเสียใจ ทำให้คนอื่นติดโรคติดเอดส์เท่าไรๆ ภิกษุณีรูปนี้ท่านก็รับมาไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ กว่าจะได้มาพบพระพุทธเจ้า และการที่ผู้หญิงจะต้องมาโดนผู้ชายแบบนี้ น่าสงสารมาก มันไม่ได้สนุกหรอกนะ มันช้ำใจที่สุด ยิ่งกว่าตกนรกนะ ผู้ชายทิ้งภรรยายังไม่ค่อยทุกข์เท่าไรนะ แต่ไม่ว่าใครจะทิ้งใคร มันก็นรกทั้งนั้น จริงไหม? เพราะเป็นเรื่องเจ็บปวดร้าวทางจิตวิญญาณกับการต้องโดนทิ้ง มันทุกข์แรง เพราะฉะนั้นจงอย่าไปทำเลยนะ การผิดสามี ภรรยา หรือลูกของผู้อื่น มันบาปจริงๆ แม้เรายังมีอารมณ์อยู่ มันอดไม่ได้ ก็ขอให้มีสามีหรือภรรยาเดียว ก็พอเลย ซื่อสัตย์ต่อกัน และก็พยายามลดละการสมสู่ลงไป อย่าไปหมกมุ่นมาก จะให้ดีหากพออดได้ ก็อย่าสมสู่กับคู่ ถ้าไม่ไหวจริงๆก็สมสู่ตัวเองไปก่อน อย่างน้อยก็บาปน้อยกว่า แล้วหากสามารถล้างได้ด้วยปัญญา ก็พยายามตัดรอบไปเลย อารมณ์อยากมันจะเกิดขึ้นแป็บเดียว พอเรามันเสพ แล้วเดี๋ยวมันก็หายไปแหละ ยิ่งถ้าเราใช้ปัญญาพิจารณารู้ว่ามันมีโทษด้วย เรื่องเพศนั้นเชือดทิ้งไม่ยากหรอก เชือดเรื่องอาหารนั้นยังยากกว่าเยอะ

ลองคิดดูว่าได้มาอยู่ค่ายถึง 7 วัน หลายท่านก็ไม่มีใครหนีไปสมสู่ เขาก็รอดนะ แต่เชื่อไหมว่าหลายท่านจะหนีไปกินของอร่อยนะ การสู้กับของอร่อยนั้น มันยากกว่าเรื่องเพศเยอะมาก อาจารย์ก็ขอให้กำลังใจทุกท่าน และอาจารย์ก็มาพาทุกท่านสู้กับเรื่องที่ยากที่สุด เพราะถ้าท่านทำได้ ปัดโถ่! เรื่องอื่นนั้นขี้หมา ชักดาบฟันเลย เดี๋ยวมันก็หายซาไป มันก็จะเลิกอยากเสพ พยายามพิจารณาทุกข์ โทษและภัย มันอยู่ไม่นานหรอก ยิ่งเรามีปัญญาแบบนี้นะ มันเร็วที่จะล้าง และหากเลิกได้ ก็จะมีพลังมหาศาล นี่เป็นความลับที่ทำให้อาจารย์ทำงานได้ไม่หยุดหย่อน พูดติดกัน 7 วันได้หลากหลายเรื่องราว ก็เพราะว่าอาจารย์ไม่ไปเสียพลังงานกับเรื่องเพศและเรื่องเหล่านี้เลย ร่างกายก็แข็งแรง เวลามีอาการป่วย ก็จะฟื้นเร็ว พระพุทธเจ้าตรัสว่า “ชนเหล่าใดส้องเสพกามทั้งหลาย ชนเหล่านั้นย่อมเข้าถึงนรก” หากใครอยากเข้าถึงนรก ก็เชิญ! อาจารย์ก็ขอเล่าสัจจะแบบผ่าๆ ไม่ยั้งมือเลยนะ อาจารย์รู้เรื่องนี้และคงเป็นหมอคนเดียวในโลกที่พูดเรื่องนี้ คนอื่นเขาก็ไม่พูดกัน เป็นเพราะพวกเขารู้ แต่คิดดูสิว่า ถ้าอาจารย์ไม่พูดสักคนหนึ่ง คนจะตกนรกกันอีกมากขนาดไหน? แต่ถึงเช่นนั้น พูดขนาดนี้ บางคนก็ยังอยากตกนรกอยู่ดี ถึงพูดไปแค่ไหน เขาก็ไม่ได้ยินอาจารย์พูดหรอก เขาก็อยากไปนรกของเขา หากท่านได้ลองอ่านเรื่องช่วงใกล้กลียุคใน “จักกวัตติสูตร” ว่าเวลาคนมันอยากเสพมากๆ ปรุงกันไปมากๆ อยากกินอาหารรสจัด รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส มันเสริมกันหมด พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า “ในกลียุคคนมีอายุ 5 ปี ก็จะแต่งงานแล้ว และพ่อแม่ลูกหรือเป็นญาติกัน ก็จะมั่วกันเละ เหมือนสัตว์เดรัจฉานเลย และก็จะฆ่ากันแหลกด้วย เพราะว่าจะไม่พอใจโกรธกันแรง ทุกวันนี้ก็เริ่มมีบ้างเยอะแล้ว ทั้งหมดนี้ก็คือเรื่องเพศ

โสดดีหรือมีคู่ : วันยา เรียบจันทร์

นาง วันยา เรียบจันทร์ ชื่อเล่น อี๊ด ชื่อทางธรรม วันแสงพุทธ เพศ หญิง อายุ 43 ปี สังกัดที่บำเพ็ญ สวนป่านาบุญ3 สมรส รู้จักแพทย์วิถีธรรมมาแล้ว 3 ปี 8 เดือน

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?
โสดไม่มีคนคอยดูแล แต่งงานน่าจะดีกว่า มีคู่ชีวิตสร้างครอบครัวน่าจะดีกว่า มีความอบอุ่นกว่า มีลูกไว้สืบสกุล
หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
เมื่อได้แต่งงานแล้ว ได้ฟังธรรมโสดดีหรือมีคู่เข้าใจสัจจะชัดเลย ชัดมาก ถ้าเลือกเกิดชาติหน้าฉันใดขอตั้งจิตเป็นโสด
มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
ถือ ศีล ลด ละ เลิก เรื่องคนคู่ แต่ก็ยอมรับวิบากคนคู่ถ้าจะต้องทำหน้าที่ภรรยาถือโอกาสดูสภาวะชอบ-ชัง ในจิตว่ามีการพัฒนาขึ้นหรือแย่ลง

โสดดีหรือมีคู่ : นวลนภา ยุคันตพรพงษ์

นางสาว นวลนภา ยุคันตพรพงษ์ ชื่อเล่น จิ๋ว ชื่อทางธรรม เย็นน้อมพุทธ เพศ หญิง อายุ 53 ปี สังกัดที่บำเพ็ญ สวนป่านาบุญ3 โสด เคยแต่งงานแต่ไม่จดทะเบียน 10 ปี รู้จักแพทย์วิถีธรรมมาแล้ว 4 ปี

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?
คิดว่าแต่งงานดีกว่าจะได้มีคนดูแลบั้นปลายชีวิต
หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
โสดดีกว่ามีคู่เป็นไหนๆ
มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
ความเจริญทางธรรมมีไว้มากกว่าสำหรับคนโสด

โสดดีหรือมีคู่ : ชุติวรรณ แสงสำลี

น.ส. ชุติวรรณ แสงสำลี ชื่อเล่น ไหม ชื่อทางธรรม เพียรผ่องพุทธ เพศ หญิง อายุ 49 ปี สังกัดที่บำเพ็ญ สวนป่านาบุญ9 โสดสนิท รู้จักแพทย์วิถีธรรม 2.9 ปี

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?

การมีชีวิตคู่เป็นเรื่องที่ผู้หญิงคิดถึงและมีความกังวลว่าชาตินี้จะได้มีคู่หรือแต่งงานเปล่า พอหลังจากมีชีวิตคู่แล้วผู้หญิงส่วนใหญ่ก็พบความจริงว่าตัวเองคิดผิดเพราะต้องเจอแต่สภาพ ความทุกข์ และทุกข์อีกรับโชคร้ายทุกข์หลายชั้นและบางคนหาทางออกไม่ได้ก็ต้องทนทุกข์รับสภาพต่อไปอย่างไม่มีความสุข แต่ความทรมานการเป็นโสดของเราก็ยังมีทุกข์บ้างแต่ก็เป็นนักปฏิบัติธรรมก็เลยไม่ค่อยคิดเรื่องชีวิตคู่มากนัก

หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?

ตัดสินใจเด็ดขาดเราโชคดีที่สุดที่ได้อยู่เป็นโสดมาได้ขอลุยเข้ามาใช้ชีวิตในครอบครัวแพทย์วิถีธรรมพบว่ามีพี่น้องจิตอาสาหลายท่านละทิ้งครอบครัวไม่ได้พึ่งพาให้ความสนใจชีวิตคู่อีกต่อไปหรือบางคนมีคู่แล้วก็ใช้ชีวิตอยู่กันแบบเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกัน การเป็นโสดอยู่กับหมู่มิตรดีได้ง่ายได้สะดวกสบายและได้เข้าใจชีวิตของความเป็นคู่ช้าไม่ใช่แค่เรียกรูปนอกทางโลกธรรมที่หมายถึงหญิงชายมาใช้ชีวิตร่วมกัน

แต่การเป็นคู่ หมายถึง โลกกุตธรรมดับโลกียะ ความดี กับ ความชั่ว วิบากดี กับ วิบากร้าย สุขแท้ กับ สุขปลอม อิทถีภาวะ กับ ปุริสภาวะ ที่ได้พบว่าเวทนามีเกิดตามทุกข์ อ่อนแอและสู้กิเลสไม่ได้จะเป็นอิทธีภาวะอารมณ์ผู้หญิงแต่ถ้าเวทนาของจิตวิญญาณเราเข้มแข็งชนะกิเลสได้ เราจะพบสภาพปุริสภาวะอารมณ์ผู้ชาย ฉะนั้นคำว่าคู่ก็มีอยู่แล้วในตัวเองของคนทุกคนซึ่งเป็นคู่ใจจิตวิญญาณที่มีค่าและมีความสุขให้เราได้พัฒนาตนเองมากกว่าทำประโยชน์ได้สูงสุดในชีวิตนี้

มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?

เข้ากลุ่มหมู่มิตรดีเป็นลาภที่ดีที่สุดโลกพากเพียรทำให้ตนเองพ้นทุกข์และช่วยเหลือ การเป็นโสดเป็นชีวิตที่ดีที่สุดในโลกเบิกบานแจ่มใสมีสุข มีชีวิตชีวาสบายที่สุดในโลกขอยืนยัน

อย่าแต่งงานเลย (ตอนที่ 8) : สมณะโพธิรักษ์

บันทึก อย่าแต่งงานเลย (ตอนที่ ๘)

ถ้าแต่งงาน เราจะต้องรับผิดชอบคู่และจะต้องรับผิดชอบ ลูกหลาน ซึ่งจะเป็นภาระ ที่หนักหน่วงที่สุด เศรษฐกิจทุกวันนี้ ยิ่งจะทำให้เราเดือดร้อนที่สุด เห็นๆ อยู่ และเลี้ยงได้แต่กาย เลี้ยงหัวใจ มันไม่ได้ ,สมณะโพธิรักษ์

เพราะฉะนั้น คนต้องรู้ว่า เลี้ยงลูก ต้องรู้จักโต เมื่อถึงวาระควรปล่อย ปล่อยให้แก สู้ตัวเอง ให้แกสร้างตัวเอง ให้แกช่วยตัวเอง เพราะแกจะต้อง เป็นผู้ที่ ช่วยตัวเอง เราจะต้องตายก่อน พ่อแม่จะต้อง ตายก่อนลูก โดยธรรมดา หลักใหญ่ๆ ส่วนใหญ่เป็นอย่างนั้น โดยหลักเฉลี่ยแล้ว เพราะอายุ มันมากกว่า เกิดก่อน จะต้อง เสื่อมสลายไปก่อน

เพราะฉะนั้น ต้องรู้ เลี้ยงลูกต้องรู้จักโต โตแล้ว ปล่อยแก ส่วนแกจะกตัญญูกตเวที หรือไม่ อันนี้เป็นเรื่องของสังคม ที่จะสร้าง มาแล้วในโลก สัตว์ธรรมดา ที่เป็นเดรัจฉาน มันจะกตัญญูกตเวที ต่อพ่อ ต่อแม่นั้นน้อย ไม่เหมือนมนุษย์ มนุษย์รู้จัก การสัมพันธ์ รู้จักบุญคุณ รู้จักการช่วยเหลือ เฟือฟายพ่อแม่ เมื่อได้หนักหนา ได้สร้างตนออกมา ตนได้ดิ้นรน อยู่ในโลก พัฒนา หรือมากระทำอะไร ที่ดีขึ้น แล้วตนก็จะได้ อยู่ต่อไป

ก็รู้ว่า สิ่งที่กำเนิดเรามา สิ่งที่ได้สร้างเรามา ได้ให้ความรู้ ให้กำลังกาย ได้ให้กำลังปัญญา แม้ที่สุด ได้ให้ทรัพย์เรามา ลูกก็จะต้องตอบแทน บุญคุณ ซึ่งเป็นหลักเกณฑ์ที่ดี ของสังคม หรือหลักเกณฑ์ของ ความเจริญ ของสัตว์โลก ที่เรียกว่ามนุษย์

จะต้องช่วยเหลือ เฟือฟาย เพราะลูกที่ อกตัญญู ลูกที่ ไม่ตอบแทนบุญคุณ ไม่เลี้ยงพ่อ ไม่เลี้ยงแม่ จึงเป็นลูก ที่เลวทราม ต่ำช้า มากที่สุด ตราหน้า ได้เลย มันเป็นความเลว มันเป็นความไม่ถูกต้อง

ลูกจึงจำเป็นที่จะต้อง มีหน้าที่ๆ เมื่อพ่อแม่ เลี้ยงเรามาสมควร ก็ปล่อย เป็นหน้าที่ของเรา ที่จะต้อง กลับไปเลี้ยงพ่อแม่ เพราะท่านนับวัน จะอ่อนแอลง กำลังวังชา ก็ลดถอยลง สติปัญญาก็ช้า ก็ลำบากลง แม้สุดท้าย ก็จะเดิน จะเหิน ก็จะยาก เราก็จะต้องคอยดูแล ช่วยเหลือท่าน เพราะเรา เป็นส่วนหนึ่งของท่าน และเราก็เป็น ผู้ที่เกิดมา อยู่มาได้ในโลก แม้จะมีความรู้ ความสามารถ มีความเก่งอะไรขึ้นมาได้

ก็เพราะว่า ท่านเป็นต้นเริ่มแรก แม้ท่าน จะไม่ให้เราจริงก็เถอะ ไม่ให้เรา ทั้งหมด ก็เถอะ เราก็จะต้องรู้ว่า สิ่งนี้ หาที่อื่นไม่ได้ ต้นกำเนิดอันนี้ เป็นของจริง ต้นกำเนิด อันนี้ ทุกคนมีอยู่ พ่อคนหนึ่ง แม่คนหนึ่ง เท่านั้น จะต้อง กตัญญูกตเวทีให้มาก นี้เป็นความดีของลูก ถ้าเผื่อว่าใครมี พ่อแม่คนไหน ได้ความกตัญญูกตเวทีอย่างนี้ จากลูก ก็เป็นบุญไป แต่ถ้าไม่มี และ หวังเอาไม่ได้เลย พ่อแม่ จะไปตู่ เอาความกตัญญู อย่างนี้ จากลูก ก็น่าอาย ขายหน้า น่าอายขายหน้า

เพราะฉะนั้น จึงบอกว่า มันเป็นภาระ เป็นความลำบากใจที่สุด แม้เราเอง จะมีลูกมีเต้ามาไว้ เพื่อใช้ มีมาไว้ เพื่อที่จะเลี้ยงดูเรา เมื่อแก่ เมื่ออะไรต่ออะไร ต่างๆนานา คิดดูแล้ว มันไม่คุ้มกันเลยว่า บางที พ่อแม่แก่ อยากจะได้ความช่วยเหลือ จากลูกบ้าง และลูกมันก็เลว ลูกมันก็ไม่รู้จัก กตัญญู

เราเอง อุตส่าห์ เลี้ยงมาเป็นภาระ มีลูกมีเต้ามา แต่งงานมา มีลูกไว้เลี้ยงตน เมื่อแก่หน่อย ตามที่ตัวเอง ไปสร้างความหวังเอาไว้ กลับยิ่งพลาดหวัง อย่างมากมาย ยิ่งเศร้า ยิ่งเจ็บ ยิ่งแสบ ยิ่งปวด ช้ำลงไปอีก มากมายที่สุดเลย อย่างนี้ ก็ไม่ใช่ไม่มีในโลก มีอยู่

และทุกวันนี้แหละ ความรู้อันนี้ มันไม่มีกัน เพราะลูกเต้า ไม่กตัญญูกตเวที ต่อพ่อแม่ ทุกวันนี้ ทำให้บ้านเมืองลำบาก ด้านตะวันออก ยังมีเรื่องนี้ ยังมีประเพณีอันนี้ ยังมีคุณธรรมอันนี้ ยังมีวัฒนธรรม ประเพณี อันนี้อยู่ ยังค่อยยังชั่ว ฝ่ายตะวันตก เดี๋ยวนี้ พ่อแม่ลูกเต้า มันทำตัว เหมือนสัตว์ มากขึ้น เลี้ยงลูกจริง ให้รู้จักโต

แต่ลูกไม่มีความเข้าใจ ในเรื่องวัฒนธรรม ที่จะต้อง เลี้ยงพ่อแม่ รู้บุญคุณ รู้ความจริงว่า พ่อแม่ก่อเกิดเรามา แล้วก็รัก และก็สร้างเรามา ด้วยความเหน็ดเหนื่อย ลำบาก ประคบ ประหงมมา และลูกก็ไม่มี กตัญญูกตเวที เลี้ยงตอบแทน อันนี้เป็นเรื่อง ที่ต้องการมาก ในฝั่งตะวันตก และขาดหายไปแล้ว วัฒนธรรมอันนี้ ขาดหายไปแล้ว มันไม่สืบต่อ ศาสนานี้ รู้มุมทุกมุม การตัดก็ตัดในส่วนหนึ่ง

การที่จะทำ โดยรูปแบบ โดยจิตใจก็ตาม ก็ทำในอีกส่วนหนึ่ง เพราะฉะนั้น การมีลูก จึงหวังได้ยากมาก ถ้าเราไม่มีซะเลย ก็ไม่ต้องหวัง เราก็ไม่ต้องเจ็บแสบ เราก็ไม่มีทุกข์ ก็ไม่เป็นเรื่องเป็นราว อะไรกับเรา เพราะฉะนั้น การไม่มีลูก ก็ไม่เป็นภาระ ที่จะต้อง ไปหวังอะไรอีก เป็นภวตัณหา เมื่อไม่หวังนั้น เราจะทำยังไง

ถ้าแต่งงาน เราจะต้องรับผิดชอบคู่ และจะต้องรับผิดชอบ ลูกหลาน ซึ่งจะเป็นภาระ ที่หนักหน่วงที่สุด เศรษฐกิจทุกวันนี้ ยิ่งจะทำให้เรา เดือดร้อนที่สุด เห็นๆอยู่ และเลี้ยงได้แต่กาย เลี้ยงหัวใจ มันไม่ได้ นี้อีกอย่าง ถ้าลูกมันไปเลว ไปชั่ว ไปบ้าระห่ำ อะไรอีก ยิ่งช้ำสุดแสนช้ำ ยิ่งทรมาน สุดแสน ทรมาน จะฆ่าก็ไม่ตาย จะขายก็ไม่รอด

ทำอย่างไร ก็ไม่ออก เมื่อลูกเป็นลูก ถ้ามันเลวก็ต้อง ไอ้คนสร้าง ก็ไม่อยากสร้าง ความเลวออกมา ริสร้างคนเลวออกมา แต่คนมันเลวออกมาโดย พื้นนิสัยด้วย ทางรูปธรรม นามธรรม ที่มีวิบาก มีกรรมวิบากอะไร ต่างๆ นานา ซึ่งพูดกัน ไม่หวาด ไม่ไหว เยอะแยะมากมาย

เพราะฉะนั้น ทางที่ดีที่สุด แล้วละก็ เราตัวเรานี่ ก็แสนที่จะลำบากแล้ว ถ้าไปแต่งงาน มาอีก มีความรับผิดชอบ มาเป็นสอง และมีความรับผิดชอบ มีลูกออกมา เป็นสาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า ยุ่งที่สุด ยุ่งที่สุด

พ่อครูสมณะโพธิรักษ์
ณ บรรณอโศก เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๙
อย่าแต่งงานเลย ตอนที่ ๘

ติดตามข้อมูลธรรมะพ่อครู
สื่อธรรมะพ่อครู

ที่มา : facebook สมุดบันทึกแพทย์วิถีธรรม

โสดดีหรือมีคู่ : ลักขณา แซ่โซ้ว

ลักขณา แซ่โซ้ว ( คะน้า, ผ่องใจพุทธ ) อายุ 38 ปี โสด , รู้จัก พวธ. มา 2 ปี

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?
ตอนวัยรุ่นก็อยากมีแฟน อยากแต่งงานเหมือนกับคนอื่นๆพอมีแฟนคบมา12 ปี เริ่มสงสัยว่าแต่งงานแล้วมันจะดีจริงหรือเริ่มเห็นเพื่อนที่แต่งงานไปแล้วเป็นทุกข์จากเรื่องลูก เริ่มรู้สึกว่าเป็นความยุ่งยากลำบากของชีวิตเหมือนมีภาระหนักที่ต้องแบกแม้ว่ายังไม่แต่งก็เห็นทุกข์เวลาไม่เข้าใจกัน เห็นทุกข์จากความคิดเห็น ความเป็นห่วง ความกังวลกลัวว่าเขาจะเกิดเรื่องร้าย

หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
การมีคู่ทำให้ศีลไม่บริสูทธิ์สูงสุดทำให้มีโอกาสกระทบกระทั่งกันเดี๋ยวชอบเดี๋ยวชังก่อกรรมก่อเวรต่อกันเพิ่มต้องทุกข์เมื่อต้องพรากจากกันทำให้ไม่สามารถหลุดจากวัฏสงสารได้

มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
ตั้งใจเป็นโสด ไม่แต่งงาน ล้างชอบชังในเรื่องของการมีคู่ให้สิ้นเกลี้ยง เราชอบความเป็นอิสระ อิสระสูงสุดคือเป็นอิสระจากกิเลส การรักกันเป็นความปรารถนาดีต่อกันไม่จำเป็นต้องเอาตัวมาผูกติดกันก็ได้