โสดดีหรือมีคู่ : อิทธิชัย จันทชาติ

อิทธิชัย จันทชาติ ( ตาล, เพชรร่มพุทธ ) อายุ 46 หย่าร้าง, รู้จัก พวธ. มา 10 ปี สถานะ โสด(หย่าร้าง)

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?
ก็มีความเห็นเหมือนคนส่วนใหญ่ในสังคมที่เห็นเป็นเรื่องปกติธรรมชาติของชีวิตที่จะต้องมีคู่มีครอบครัว สร้างฐานะและไม่เป็นส่วนหนึ่งของสังคม จนที่สุดก็แสวงหาการมีคู่รัก มีคนรัก และเลิกลาบ้าง มีมากกว่า 1 คนหมายถึงมีทีละคนและมีลูกสาว 1 คน

หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
ก็เปลี่ยนแปลงทันทีคือเริ่มได้ข้อมูลว่าการอยู่เป็นโสดนั้นเป็นบัณฑิต การมีคู่มันทุกข์จริงๆจากที่เคยมีเริ่มมาเข้าใจชัดว่าการอยู่เป็นโสดมันอิสระไม่ก่อเวรก่อกรรมใหม่ จึงเริ่มเพิ่มอธิศีลในการถือพรหมจรรย์เลยตั้งศีลไม่สมสู่ตัวเองไม่สมสู่คนคู่

มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
เริ่มปฏิบัติจากการเพิ่มอธีศีลที่จะล้างความยึดติดในกามคนคู่ ให้ได้มากที่สุดหรือหมดเรื่องคนคู่ในชาตินี้ขอเป็นชาติสุดท้าย 1. ฝึกฝนการทานข้าวหนึ่งมื้อ 2. ประพฤติพรหมจรรย์ 3. ทำงานฟรี

โสดดีหรือมีคู่ : ผ่องไพรธรรม กล้าจน

ผ่องไพรธรรม กล้าจน ( ป้อม ) อายุ 49 ปี รู้จัก พวธ. มา 7 ปี สถานะ โสดสนิท

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?
ใครๆเขาก็มีคู่การมีคู่เป็นเรื่องปกติ รู้สึกว่าเราเป็นคนที่ไม่ปกติที่ไม่มีคู่ แต่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเห็นครอบครัวของตนเองที่พ่อแม่ไม่ค่อยอบอุ่นไม่ค่อยสามัคคีกัน การมีครอบครัวเห็นตัวอย่างครอบครัวพี่สาวก็ไม่อบอุ่นเหมือนกัน คิดว่าถ้าเรารักคู่เรามากเราก็ห่างมากถ้าเราชังกันมากเราก็โกรธแค้นมาก ก็ทุกข์เป็นที่สองไม่เห็นมีสุขตรงไหน

หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
รู้สึกว่าตนเองโชคดีก็เรามีคู่เราก็มีภาระมากมาย ไม่อิสระ ยามรักกันมันก็ดีหรอกแต่ใครจะไปรู้ว่าวันข้างหน้ามันจะเหมือนเดิมไหม การไม่มีคู่ทำให้เรามีอิสระไปทำประโยชน์ต่างๆได้มากมาย ถ้าเรามีคู่เราก็ห่างแก่คู่

มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
ฝึกการพึ่งตนเองไม่ได้หวังความช่วยเหลือจากผู้อื่นเป็นการพึ่งตนเองช่วยตนให้พ้นทุกข์

โสดดีหรือมีคู่ : เอมอร แซ่ลิ้ม

เอมอร แซ่ลิ้ม ( เอม, ขวัญดินไพร ) อายุ 50 ปี หย่าร้าง, รู้จัก พวธ. มา 9 ปี

ก่อนพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการอยู่เป็นโสดหรือมีคู่อย่างไร?
เห็นทุกข์จากคนคู่ของพ่อแม่แต่ก็ยังมีความเข้าใจว่ามีคู่ย่อมดีกว่าอยู่คนเดียวอย่างน้อยตอนมีอายุก็ยังมีคนช่วยดูแล จึงหลงไปมีคู่ถึงแม้นจะได้คู่ครองที่ดีแต่ก็รู้สึกถึงการขาดความอิสระ ความผูกพัน และความยึด

หลังพบแพทย์วิถีธรรมมีความคิดเห็นอย่างไร?
เป็นโสดย่อมดีกว่ามีคู่แต่เมื่อมีแล้วเราก็เพิ่มอธิศีลของตนเองและทำดีที่ทำได้กับคู่ครองเพื่อลดวิบากคนคู่ของตน

มีแนวทางการปฎิบัติต่อไปอย่างไร?
ประพฤติเป็นพรหมจรรย์ให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลกันตามสมควร